پروتکل دوربین مدا بسته چیست؟
دوربین مدار بسته تحت شبکه برای اینکه بتواند با دیگر اجزای شبکه ارتباط برقرار کند، لازم است که از قوانینی خاص پشتیبانی کند. لازم به ذکر است، این قوانین به صورت استاندارد جهانی تنظیم شده اند. در نتیجه تمامی برند های تولید کننده دوربین مداربسته ip از جمله ویستو ، یونی کیو داهوا، هایک ویژن و… بر اساس این استانداردها، تجهیزات خود را تولید میکنند. به این قوانین پروتکل دوربین مدار بسته می گویند و تمامی دستگاههای شبکه مثل دوربین تحت شبکه از این پروتکلها پیروی میکنند.
انواع پروتکل های ارتباطی
این استاندارد های جهانی انواع بسیار متنوعی دارند. با این حال مهمترین پروتکل های ارتباطی دوربین های ip عبارتند از:
- Onvif
- RTSP
- HTTP , HTTPS
- DHCP
- DNS و DDNS
- TCP
- UDP
- ARP
- SMTP
- FTP
- PPPOE
- NTP
- BONJOUR
- 802.1X
- MULTICAST
- ICMP
- IGMP
- SNMP
- و…
پروتکل Onvif چیست؟
پروتکل دوربین مدار بسته Onvif که یکی از پر اهمیت ترین پروتکل های ارتباطی دوربین مدار بسته تحت شبکه است که بین برندهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. شاید دانستن این موضوع برایتان جالب باشد که به راحتی می توانید شبکه امنیتی خود را از بین برندهای مختلف انتخاب کنید. پروتکل Onvif که حدودا چند سالی است روانه بازار شده است این امکان را به شما می دهد تا بتوانید یک سیستم شبکه امنیتی با استفاده از برندهای مختلفی داشته باشید.
مثلا تولید کنندگانی مانند ویستو،یونی کیو، هایک ویژن، پاناسونیک، سونی، داهوا، یونیویوو و … هر کدام دارای پروتکلهای مخصوص خود هستند. در حقیقت پروتکلهای تصویر نحوه کپسوله کردن پکتهای ارسالی تجهیزات تحت شبکه است که داده خود را به صورت دیجیتال و یا همان صفر و یک تولید و ارسال میکنند.
در حقیقت در هنگام اضافه کردن یک دوربین تحت شبکه در یک دستگاه ذخیرهساز تصویر، یکی از گزینههایی که باید مورد توجه قرار گیرد انتخاب تکنولوژی تصویر دوربینی است که میخواهیم آن را در دستگاه رکوردر اضافه کنیم.
قطعا مانند دوربین دستگاههای رکوردر تولیدی هر برند نیز بر اساس تکنولوژی و توپولوژیهای تصویر مختص آن برند ساخته شده است و اگر ما دوربینی با تکنولوژی متفاوت که قابل شناسایی برای دستگاه نباشد به آن اضافه کنیم ممکن است قادر به شناسایی و ارائه تصویر آن نباشد. پس این نکته نیز مهم است که در انتخاب دستگاه رکوردر باید دقت نمود که تکنولوژی تصویر دوربینها توسط دستگاه قابل شناسایی باشد.
در این بین برای اینکه کاربران که ممکن است دارای دوربینها و دستگاههای لزوما همسان و از یک برند نباشند بتوانند از سیستم نظارت تصویری خود، کاربری حداقلی را داشته باشند یک پروتکل بین همه تولید کنندگان سیستمهای نظارت تصویری به توافق رسیده است.
همه تولیدکنندگان سیستمهای نظارت تصویری خود را ملزم به مجهز بودن تجهیز خود به این پروتکل علاوه بر پروتکل استاندارد مورد تائید خود میدانند. این پروتکل OFVIF نام دارد.
به طور کلی Onvif دارای سه اصل اساسی شامل:
- امکان دسترسی و ارتباط شرکتها و تولید کنندگان به تکنولوژی Onvif
- استاندارد سازی ارتباط تجهیزات شبکه
- استفاده از دوربینها و شبکه بدون مطرح بودن برند آنها
این مشکل تا حد زیادی برای کاربران مشکل ایجاد کرده بود. به این منظور پروتکل Onvif به وجود آمد و تا حد زیادی این نقاط ضعف را برطرف کرد. در واقع Onvif مخفف عبارت Network Video Interface From است که به منظور ارتباط تصویری تجهیزات تحت شبکه داده بوده و همچنین قابل گسترش و ارتقا میباشد.
در حقیقت هدف کلی این پروتکل ارتباطی دوربین مدار بسته تحت شبکه ارتباط بین دوربینهای شبکه بدون اهمیت و توجه به برند تولید آنها است، بطور کلی در زبان سادهتر یعنی پروتکل استاندارد جهانی میباشد که تمامی دوربینهای تحت شبکه و NVRهایی که از این پروتکل پشتیبانی میکنند میتوانند با یکدیگر همخوانی داشته باشند.
بدیهی است Onvif نیز مانند هر تکنولوژی دیگری دارای یکسری مزایا و معیاب است اما در حالت کلی مزیت پروتکل تصویر ONVIF قابلیت پشتیبانی از آن در اکثر برندها است. اما بزرگترین ایراد این پروتکل دوربین مدار بسته این است که نسبتا ساده بوده و بهرهبرداری از قابلیتهای خاص در یک دوربین مدار بسته در آن امکان پذیر نیست. مانند همه پروتکلهای ارتباطی در سیستمهای شبکه داده، هر پروتکل دارای یک پورت اجرایی است. پروتکل ONVIF از پورت 80 که در حقیقت همان پورت صفحات وب است استفاده میکند.